یکی از کسانی که خیلی دیر شناختمش و برای این دیر شناختن همیشه خدا تاسف خورده و خواهم خورد دوست و برادر بزرگوارم غلامعلی بخشنده است انسانی وارسته و ساده که الحق همیشه چوب صداقت و صاف بودنش را خورده است با قلی بخشنده که از این به بعد با اجازه خودش همان قلی می ناممش در سال 76 اشنا شدم شخصیتی جالب برای من بود یکی از اخلاقهای خوبی که باعث شد به قلی بیشتر احترام بگذارم نبود حس غیبت و بدگوئی از این و ان بود اغلب اوقات سعی داشت بد بینی ها را به نحوی پاک کند دومین مسئله علاقه وافر وی به کتاب و کتابخوانی و بحثهای علمی و سیاسی و متفرقه بود شاید می شد ساعتها با هم و اتفاقا در مواضع مخالف با هم صحبت می کردیم و بحث میکردیم بی انکه رنجشی حاصل شود قلی به من اموخت که از بحث گریزان نباشم و از حرف زدن نترسم از دیگر محسنات قلی صداقت و امانت داری بالای وی بود همانطور که میدانید وی کارمند اداره تعاون روستائی بود و حسابدار ان اداره بود و اگر کمی غل و غش در او بود براحتی می توانست صاحب مکنت و ثروتی بی پایان شود اما او هرگز حتی فکر به انها را نیز مردود می شمرد قلی این خصیصه را در من بارور نمود که هرکاری می کنی هرگز به امانتی که در دست داری خیانت نکن برخلاف حرفهایی که در پشت سر قلی میزدند میدیدم که همانهایی که پشت سرش غیبت می کنند چون به حضورش می رسیدند چنان دم تکان میدادند که تو گوئی همان فرد ساعتی یا روزی قبلتر نبود زبان برنده و تیزی داشت نترس بود و حرفش را می گفت بقول خودش رفتنی هاش باید برن و میرفتند و همانهایی که سر سفره قلی به نوائی رسیده بودند فردا دشمنش میشدند اخر می ترسیدند نام قلی برای استخدامشان مسئله ساز شود خیلی ها از بر صفای قلی دیپلم گرفتند و کارمند شدند و اولین کارشان هم قطع کردن تلفن قلی بود خیلی ها از بر صفا قلی رفتند و قهرمان شدند و اولین کاری که کردند پشت قلی غیبت کردند همیشه افسوس میخورم که ایکاش انروز که مهدی صباغی دعوتنامه ای از جوانان کاوه با مربیگری قلی برای من اورد قبول میکردم و انروز یعنی 5سال قبلتر 8سال قبلتر با قلی اشنا میشدم تا بیشتر از او می اموختم قلی بخشنده هرگز دست رد به سینه دوستان برای کمک و حمایت نمی زد همین حس بزرگوانه اش بود که باعث شده الان 7-8 سالی باشد که خود را مدیون او و خانواده اش بدانم ضربه ای که شاید من در برهه ای ناخواسته – خودش هم میداند که ناخواسته بودو خدا به مردعلی انصاف بدهد که عمری مرا شرمنده قلی و خانواده اش کرد - به او زدم حداقل از نظر خود من قابل بخشش نبود اما او همیشه بزرگوار بوده و زیبنده اسمش بخشنده بوده است نه برای من که حتی برای همه انهایی که از کنارش رفتند و خواسته به وی ضربه زدند نیز بخشنده بود خیلی ها بدون اینکه از پس اتفاقاتی که ماهانه برای وی رخ میداد اگاه باشند حضور در عروسی اش را جلف بازی میدانستند اما حتی این حرکتش هم بهلول گونه بود قلی بخشنده انسانی هست که هشترود شاید سالها سالهای سالها بعد بداند که گوهری داشته است قلی بخشنده منشا خیلی از امرها بود از سنت شکنی هایی که قلی انجام داد نباید به این سادگی گذر کنیم فردی که با ان رتبه وارد دانشگاه پزشکی شد و اگر انقلاب فرهنگی رخ نمیداد قلی بخشنده بی تردید امروز معروفترین پزشک هشترودی در ایران بود گاهی تو انتخابات مواضعمون فرق میکرد و با هم بحث میکردیم ولی من قانع نمیشدم چون نمی خواستم قانع بشوم و اون عصبانی میشد و می گفت تو لجاجت ساداتی گیر کرده ای عصبانیت هم قشنگ بود منهم کروکر می خندیدم و اون حرص می خورد البته صادقانه بگویم که دوستش داشته و دارم و همواره به او به چشم یک مراد نگاه می کنم قلی بخشنده از هشترود رفت تا جا برای انهایی که تنگ شده بود باز شود تا .... تا ..... تا.....
قلی بخشنده عزیز از همین جا بخاطر همه اموخته هایم از تو سپاسگذارم و از تو تشکر می کنم که برگی زرین در دفتر خاطرات من ورق زده ای من نمیترسم که شاید نام قلی برای گرفتن صلاحیتم مشکل ساز شود که اگر قرار است صلاحیتی به قیمت نفی نام قلی از خاطراتم بمن بدهند می خواهم رد صلاحیت داردترین فرد روی زمین باشم که ارزش قلی خیلی بیشتر از این مقام مسندهاست قلی جان خوش باش و بگذار بد طینتان و بد نیتان هرچه می خواهند بسرایند و بنالند که :
نه هر که چهره برافروخت دلبری داند
نه هر که آینه سازد سکندری داند
نه هر که طُرف کُلَه کج نهاد و تند نشست
کلاه‌داری و آیین سروری داند
هزار نکته باریکتر ز مو این‌جاست
نه هر که سر بتراشد قلندری داند
تو بندگی چو گدایان به شرط مزد مکن
که خواجه خود روش بنده‌پروری داند
غلام همت آن رند عافیت‌سوزم
که در گداصفتی کیمیاگری داند
وفا و عهد نکو باشد ار بیاموزی
و گر نه هر که تو بینی ستمگری داند
به قد و چهره هر آن کس که شاه خوبان شد
جهان بگیرد اگر دادگستری دانددر آب دیده خود غرقه‌ام، چه چاره کنم
درین محیط نه هر کس شناوری داندبباختم دل دیوانه و ندانستم
که آدمی‌بچه شیوه‌ی پری داند
مدار نقطه بینش ز خال توست مرا
که قدر گوهر یک‌دانه گوهری داند
ز شعر دلکش حافظ کسی بود آگاه
که لطف نکته و سرّ سخنوری داند
ایا میدانید :
